Torpe (last part)

HINAWAKAN NI Bong sa kamay si Betchay na hindi makakilos sa sobrang gulat. Isinara ni Bong ang pinto at agad na hinila ang dalaga. Agad na hinalikan ng lalaki ang babae sa labi at parang magsisikip ang hininga ni Betchay kapag itinigil ni Bong ang ginagawang paghalik sa kanya. Habang nagpapakasawa sa kanyang bibig, gumapang ang kamay ni Bong sa kanyang katawan. Pinisil-pisil nito ang kanyang likod. Bumaba ang kamay at umabot sa pisngi ng kanyang puwet. Pinisil- pisil din ng binata ang kanyang puwetan. Napayakap na rin si Betchay.

Inihiga siya ni Bong sa malambot na sofa at inulaol ng halik ang kanyang leeg. Itinaas niya ang katawan at itinutok ang animo bakal sa tigas na kargada sa kuwebang basang-basa ni Betchay.

“Dahan-dahan, please…” pakiusap ni Betchay, ngunit ‘di maintindihan dahil kandautal sa sarap.

Hinagkan siya ulit sa labi ni Bong. “Oo mahal, akong bahala,” sagot ng binata.

Sukat sa narinig ay lubos na nagpaubaya ang dalaga. Nagkandangiwi ang babae sa sakit na nararamdaman sanhi ng pumapasok na panauhin. Ngunit kanyang tiniis ang lahat upang matikman ang madalas niyang marinig sa mga kaibigang may-asawa na glorya. Maya-maya ay tuluyan nang nakapasok si Bong sa kuweba. Tumigil muna siya sandali at hinagkan ang dalaga. Maya-maya lang ay umayuda na siya nang dahan – dahan… pabilis nang pabilis at halos ay ayaw na niyang tumigil. Si Betchay man ay halos nakikisabay na rin sa ritmo ng katawan ni Bong. Napakapit nang husto sa likod ni Bong nang maramdaman niyang malapit na niyang ma-rating ang langit.

At sabay nilang nilasap ang sarap ng pag-iisang katawan. Umagos ang masaganang katas mula sa nagsanib nilang hiyas at kargada. Matagal silang nanatiling ganoon.

Parang natauhan si Bong makalipas ang ilang sandali. Halos lumuhod sa paghingi ng tawad kay Betchay.

“Patawarin mo ako, please… nadala lang ako ng labis na pagmamahal ko sa iyo.”

Nang marinig ang salitang mahal ay saka rin nagliwanag ang mukha ng dalaga.

“Mahal mo pala ako ay ‘di mo man lang ako niligawan.” Wari ay nakairap pang tanong ni Betchay.

“Nahihiya kasi ako.”

“Hmp! Nu’ng binarurot mo ako kanina, ‘di ka nahiya, tapos sasabihin mong nahihiya ka.” Tila ay inis na sabi ng dalaga ngunit nakayakap sa binata. “Ligawan mo nga ako,” sabi niya kay Bong.

“Betchay, mahal kita!” Sabi ni Bong sabay halik sa labi ng dalaga.

“Mahal din kita…” sagot ng dalaga na labis ang ligaya.

“Sinasagot mo na ako?”

“Oo naman… dahil kung ‘di kita sasagutin, paano na ang pagkababae kong ginalaw mo, aber? Ulitin na nga natin ‘yung ginawa natin kanina at nasarapan talaga ako.” Wika ni Betchay at siya na mismo ang umibabaw sa lalaki na matigas na naman ang manoy.

Nagmistulang paraiso ang paligid sa dalawang magsing-irog.